We kennen elkaar al vele jaren. In 1974 heb ik mijn laatste stageplek op de Brinkheurnse school gelopen in klas 1 t/m 3. Zo heette dat vroeger. Agnes stond voor deze groep.
Daarna zijn wij samen jarenlang voorwerkster geweest bij de Vrouwen van Nu, afdeling Winterswijk.
Jij koos voor het bijzonder onderwijs en ik voor het basisonderwijs.
Allebei hadden we het druk met ons privéleven. We zagen elkaar met enige regelmaat.
Zo`n zestien jaar geleden, toen wij, Ali en ik, net met het handwerkcafé gestart waren, kwam jij op een woensdagmiddag binnen gestapt. Een grote tas onder de arm.
Daarin zat een quilt dat vele jaren niet uit de tas was geweest. De naald zat bijna in de stof vast "geroest".
Vanaf die tijd was je regelmaat in het handwerkcafé te vinden, zelfs een keer met je kleindochter.
Ook werd je bestuurslid van de provinciale handwerkcommissie.
We konden het goed met elkaar vinden.
En wat een schok toen bleek dat je Alzheimer had.
Je was er zo bang voor en jouw angst werd waarheid.
In 2022 ben je overleden aan die vreselijke ziekte.
Van Gerrit kreeg ik een merklap van Agnes, die nog niet af was.
Mijn eerste idee was de merklap af te maken. Daar is een poosje over heen gegaan. Hoe afmaken, kon ik iets af maken, waar jij, Agnes, aan begonnen was? Wat wilde ik er eigenlijk mee? Ja, koesteren als een dierbare herinnering aan jou
Op het Hip Handwerkfestijn 2025 liet iemand mij een leperallo zien met ATC-kaartjes erop.
Ik vond het prachtig.
En toen wist ik het zeker. Jij was ook van het bedenken en nieuwe dingen uitproberen.
De merklap heb ik in vier banen geknipt en er twee stroken van gemaakt. Deze afgewerkt met de openzoomsteek.
Jouw borduurwerk erin laten zitten (een stukje van jou)
De stroken met zijdeverf geverfd.
Elke baan in gelijke stukjes verdeeld van ongeveer 15cm
Daarop heb ik mijn geruilde ATC-kaartjes gespeld
Deze op de onderlaag geborduurd en wat extra versiering aangebracht. Zie hierboven.
Daarna voor en achterkant op elkaar gezet
en er een zig-zag boekje van gemaakt.
Zie hier enkele detailopnames.
Op de rug bij elke vouw een kraaltje als versiering
Dit zigzagboekje van een kaft voorzien
En zo ziet het eindresultaat eruit.
Ik ben er blij mee.
Een mooie herinnering aan een prachtig mens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten