Spelende kinderen rond een draaiorgel

Afgelopen woensdag, het was snikheet, kwamen men. en mevr. Spruijt uit Meppel een bezoek brengen aan het handwerkcafé. Zij waren op vakantie in Lattrop en hadden het schilderij meegenomen

 in de hoop dat ze het borduurwerk hier achter konden laten.

In het kruissteektijdschrift van de Margriet uitgegeven uit 1977 staat hetzelfde schilderij.

Mies Bloch is de ontwerpster.

Zij heeft al haar werk gebundeld in een speciale Margriet-uitgave.

Maar dit schilderij hierboven stamt uit de tijd voor 1977

en

 is geborduurd door mej. C.E. de Waal (1893-1975) onderwijzeres te Dordrecht.

Waarschijnlijk is het gemaakt tussen 1958 en 1968.

Het krijgt een mooi plekje in mijn museumpje.

Blij mee. Een ~echte~ Mies Bloch

 

Een zomerse avond

Vandaag 15 augustus is het mijn beurt.

Het is een heerlijke zomerse avond, dus we beginnen buiten.

Helaas zijn we niet compleet. Janny is op vakantie.

De dames hoeven deze keer niets mee te brengen.

 Ik heb voor alle materialen inclusief het lampje op zonne-energie gezorgd.

 Plus een werkbeschrijving.

Rond negen uur werd het te donker en gingen we naar binnen.

Het boeketje ging ook mee.

De lampioennetjes zijn thuis verder afgemaakt

 en

  bij de meesten van ons heeft al een plekje in de tuin gekregen.

Het was weer gezellig.

 

En weer een verrassing

Een waar pronkstuk, al meer dan een eeuw oud

Een sachet. een soort map om zakdoekjes in op te bergen. Gebruikt in adellijke families

Op de foto hieronder zie je een gedeelte van de voorkant en de binnenkant.

Mevrouw Nancy Corts-Stunnenberg en haar man hebben dit en nog veel meer geschonken aan het mini-handwerkmuseum Brouwershuusken.

Onder het genot van een kopje koffie werd alles uitgestald. Teveel om allemaal te laten zien.

Deze stekenlap is gemaakt toen ze elf jaar was

en deze stekenlap voor haar opleiding

 lerares textiele werkvormen aan de huishoudschool. 

En daarnaast heb ik nog heel veel linnengoed met monogrammen van van Sorgen-Duyvis gekregen allemaal rond 1900

Ook nog oude mutsjes en slabbetjes uit die tijd.

Prachtig,

nu allemaal te bewonderen in het museumpje.

 

Van een oud jasje een bodywarmer maken

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik iets op het blog geplaatst heb. Door die tropische hittegolf kon ik er mij niet toe zetten.

Vrij werk, zonder patroon, dat vind ik het allerleukste om te doen.

Als basis heb ik een blauw colbertje gebruikt,  één die ik niet meer draag.

Ik ben begonnen met een stukje patchwork breien ( onderaan op het rechterpand)

Afgewisseld met stukjes haak- en breiwerk. 

De onderdelen aan elkaar gehaakt of  gestikt. Alles nog los van het jasje.

De kleuren blauw zijn allemaal restkleuren. Ik heb niets gekocht.

Restjes opmaken

Ik heb pand voor pand gebreid en gehaakt.

 

Hier zie je het achterpand. Ook hier begonnen met een patchwork strook

De panden aan elkaar gezet en vast genaaid op het jasje. Mouwen zitten er nog steeds in.

Aan het stiksel de kraag gebreid. Om het mooi aansluitend te krijgen heb ik de steken met een haaknaald opgenomen en op de rondbreinaald gezet.

Ditzelfde heb ik ook bij de beide voorpanden gedaan

Mouwen eraf geknipt en de armsgaten afgewerkt.

Knopen gezocht uit mijn voorraad en lusjes gehaakt.

Laat de winter maar komen.